skip to Main Content

Detecteerde onze app afwijkingen in je hartritme met een indicatie van voorkamerfibrillatie (VKF) of boezemfibrilleren? Dan maak je best een afspraak met je cardioloog of huisarts om deze resultaten te bespreken. Want ook al heb je er niet altijd last van: voorkamerfibrillatie gaat niet vanzelf over. Integendeel. De ernst ervan neemt toe met de tijd. Maar paniek is niet nodig. De mogelijke medische aanpak is vaak zo eenvoudig als ABC. Letterlijk.

De risico’s van voorkamerfibrillatie

Met een diagnose van VKF sta je niet alleen. Voorkamerfibrillatie of boezemfibrilleren is de meest voorkomende hartritmestoornis. Vanaf 40 jaar heb je 1 kans op 4 om deze hartritmestoornis te ontwikkelen. En die is niet onschuldig. Want ook al voel je er soms niets van, het onregelmatig trillen of fibrilleren van je hart kan bloedklonters vormen die een beroerte kunnen veroorzaken.

Gelukkig is voorkamerfibrillatie bij een snelle detectie goed te behandelen. De officiële medische richtlijnen schrijven een efficiënte ABC-totaalaanpak voor. Daarbij staat A voor ‘Avoid stroke’ (beroertes vermijden), B voor ‘Better symptom management’ (betere controle van symptomen) en C voor ‘Cardiovascular and comorbidity risk reduction’ (beheer van risicofactoren). Een overzicht.

Stap A: beroertes vermijden

Absolute prioriteit in de behandeling van VKF is een beroerte vermijden. Het komt er eerst op aan om de vorming van bloedklonters te reduceren.

Veel kans dus dat je bloedverdunnende medicatie krijgt voorgeschreven. Diverse risicofactoren spelen een rol in die beslissing: je leeftijd, je geslacht, eventuele hartproblemen, een hoge bloeddruk, diabetes en voorgeschiedenis van beroertes en/of bloedklonters.

Welke bloedverdunner je precies krijgt? Dat bepaalt je arts. Er zijn diverse soorten beschikbaar op de markt. De eerste generatie bloedverdunners waren zogenaamde vitamine K-antagonisten. Daarbij zijn regelmatige bloedcontroles aangewezen. Bij de nieuwste generaties medicatie – de niet-vitamine K-antagonist bloedverdunners – zijn die bloedafnames niet altijd meer nodig.

Opgelet. Neem je bloedverdunnende medicatie, dan vergroot de kans op bloedingen. Hou hier rekening mee en informeer hier goed naar bij je behandelende arts.

Stap B: ritme- en frequentiecontrole

Voorkamerfibrillatie of boezemfibrilleren is een onvoorspelbaar iets. Soms duiken de fibrillaties maar eens in de paar maanden op, soms dagelijks, van enkele minuten tot een aantal uren. Dikwijls stoppen ze vanzelf, maar soms blijven ze duren. Dan komt het erop aan je hart een handje te helpen. Dat kan via zogenaamde ritmecontrole en frequentiecontrole.

Ritmecontrole

woman clutching chest Het ultieme doel van ritmecontrole is je normale hartritme (sinusritme) herstellen en behouden. Dit heet in medische termen ‘cardioversie’. Cardioversie kan via medicatie (anti-aritmica) of door een ‘reset’ van het hart via een elektrische stroomstoot (elektrische cardioversie). Om meer kans te maken op een blijvend resultaat volgt vaak een onderhoudsbehandeling met anti-aritmica.

Want helaas, cardioversie is niet altijd even succesvol. Jonge patiënten met een nog recente voorkamerfibrillatie, zonder andere hartproblemen hebben minder kans op een terugval. Maar fibrillaties duiken vaak terug op.

Kom jij samen met je dokter tot de conclusie dat cardioversie niet de juiste oplossing is voor jou? Dan is een ablatie een mogelijk alternatief. Dat is een ingreep waarbij meestal langs de lies een katheter wordt ingebracht die kleine littekens aanbrengt op het hartweefsel dat de stoornissen geleidt en zo de abnormale elektrische geleiding onderbreekt. Geen geleiding meer, geen fibrillaties meer.

Frequentiecontrole

Nog een andere aanpak is frequentiecontrole. Bedoeling hierbij is om je op hol slaande hartritme gevoelig te vertragen. Je hartritme blijft wel onregelmatig, maar je hart pompt terug efficiënter en de symptomen verdwijnen of verminderen automatisch.

Voor deze vertragingsmaneuvers kan je arts medicatie voorschrijven zoals bètablokkers, calcium-antagonisten of digitalis. Doet het gekozen geneesmiddel z’n werk? Heb je last van bijwerkingen? Het is wat zoeken naar het beste middel. Soms is er zelfs een combinatie nodig van meerdere medicijnen.

Stap C: de aanpak van onderliggende problemen en risicofactoren

Hartritmestoornissen komen dikwijls niet alleen. Soms zijn ze een gevolg van één of meerdere onderliggende problemen. Bovendien kunnen bepaalde risicofactoren de stoornissen verergeren.

Een geïntegreerde aanpak met oog voor het brede plaatje is dus cruciaal. Die omvat onder andere de behandeling van:

  • hoge bloeddruk (hypertensie)
  • onderliggende hartproblemen
  • diabetes
  • overgewicht
  • slaapstoornissen zoals slaapapneu

Ook je levensstijl wordt onder de loep genomen. Wat eet en drink je? Rook je? Hoeveel beweeg je? Enkele eenvoudige aanpassingen in je dagdagelijkse gewoontes maken een wereld van verschil.

Dagelijkse controle: screening met de medische FibriCheck-app

Tenslotte voegen we graag nog een letter toe aan deze medische ABC-aanpak: de D van dagelijks controleren. Want aanvullend op je behandeling blijft het interessant om je hartritme te screenen. Hoe reageert je lichaam op de medicatie of ingreep? Duiken de voorkamerfibrillaties toch opnieuw op? Door dagelijks je hartritme te meten, verzamel je belangrijke medische info en kan je met een gerust hart de dingen blijven doen die je graag doet.

Wakker liggen over hartritmestoornissen? Niet nodig.

FibriCheck is de eerste medisch gecertificeerde app die je hartslag en hartritme meet via je smartphone of smartwatch.

Check je hartritme

Referenties

  1. Hartcentrum Hasselt. Voorkamerfibrillatie. Geraadpleegd op:
    https://www.hartcentrumhasselt.be/patient/hartziekten/hartritmestoornissen/te-snel-hartritme–tachycardie/voorkamerfibrillatie
  2. Lip GYH. The ABC pathway: an integrated approach to improve AF management. Nat Rev Cardiol, 2017, doi: 10.1038/nrcardio.2017.153.



Created on mei 21st, 2021 at 06:51 am

Last updated on januari 10th, 2023 at 09:57 am

Back To Top
Zoeken